Prof.Dr. Fahri Arel, "Prof. Kerim Erim, 1894-1952" Aramızdan Ebediyen Ayrılanlar (1951- 1952- 1953- 1954- 1955 yıllarında), [İstanbul, Türkiye Büyük Locası yay.] Yeni Gün Matbaası, 1955, s. 18-19

Zincir-i ittihadımızdan ayrılarak ebediyete intikal eden kardeşimiz Kerim Erim B. [Birader], gerek Mason gerekse harici âlemde yeri güç doldurulur bir boşluk bırakmıştır. Mahfilde [Hürriyet Locası] büyük bir tevazu ile bir köşeye ilişen Ord. Prof.Dr. Kerim Erim tatbiki matematikte hakikî bir Türk mektebi kurmuş bir âlimdi.

1894 tarihinde İstanbul'da doğmuş, Arif Paşa oğlu Kerim Erim B. yüksek kültürlü bir aile yuvasında büyümüş, edebiyat, sanat ve musikiye karşı fıtrî bir istidad ve alâka göstermiştir. Halen Teknik Üniversite adını taşıyan eski Mühendis Mektebi'nden neşet ederek 1914'te Berlin'e matematik tahsiline gitmiştir. 1919'da matematikte Doktor unvanını ihraz ile yurda dönmüş ve aynı mektepte Profesör ve bilâhere Ord. Profesör payelerini iktisap etmiştir.

1933 Üniversite inkılâbında bu parlak zekâ ve istidad zamanın Maarif Vekilinin gözünden kaçmadığından onu İstanbul Üniversitesi reformuna memur komitede üye olarak görüyoruz.

1 Ağustos 1933'de yeniden açılan İstanbul Üniversitesi'nde Fen Fakültesi Ord. Profesörü ve Dekanı tayin edilen kardeşimiz, bir müddet Dekanlık vazifesini ifa ettikten sonra buradan çekilmiş ve bütün zamanını Üniversite ve Mühendis Mektebi'ndeki Enstitülerinde tamamile ilme hasretmiş ve birçok genç matematisyenin yetişmesine çalışmıştı. 1946'da Üniversite Muhtariyet Kanunu icabı olarak Mühendis Mektebi'ndeki kürsüsünü bırakarak üniversitedeki mevkiini muhafaza eden Kerim Erim B. 1948'de Fen Fakültesi Dekanı seçilmiştir.

1948'de Londra'da toplanmış olan Beynelmilel Teorik ve Tatbiki Mekanik Kongresi'nden 1952 kongresinin İstanbul'da yapılmasına dair teklifi ittifakla kabul edilmiştir. Bu beynelmilel kongrenin bütün hazırlıklarını en küçük teferruatına kadar büyük bir titizlikle tanzim ve tesbit eden kardeşimiz tam içtimaın arefesinde, bir daha kurtulamayacağı hastalığa tutulmuş ve döşeğe düştüğünden kongreyi kendi namına başkası açmıştır. Dünyanın tanınmış matematik âlimlerini bir araya toplayan bu kongrenin ancak son celsesinde, hastalığın tesirile vücudu lerzan bir halde toplantıya gelebilmiş ve kapanış nutkunu okumuştur.

Nekahet için gittiği Avrupa'dan dönüşünde bi-aman hastalık onu 29 Aralık 1952'de aramızdan ebediyen ayırmıştır.

Kerim Erim kardeşimiz Masonluğa inanmış ve ona kalbile bağlanmış ve büyük bir matematisyen olduğu için Masonluğun yapıcı kudretini ve derin felsefesini tamamile kavramış ve benimsemişti.

1952'de İstanbul'da toplanan beynelmilel kongrenin hazırlıkları son seneler zarfında kendisini o kadar meşgul ediyordu ki, celselerimizde arzu ettiği gibi muntazam devamına mani oluyordu. Bundan çok üzüntü duyan kardeşimiz üniversitede bana her rast gelişinde kardeşlerine sevgilerini gönderir ve giriştiği büyük işte muvaffak olabilmek için bütün zamanını ona hasretmek mecburiyetide kaldığından, kendisini Mahfilce mazur görmelerini rica ederdi. Zavallı kardeşimiz tek başına yüklendiği bu ağır işi pürüzsüz ve herkesin takdirini çeken bir mükemmeliyette başardı. Fakat memleketine kazandırdığı bu şöhreti hayatile ödedi. O, bunu hiç düşünmedi yahut düşünmek istemedi. İnsan takatinin de bir hududu vardır.

O yaşadığı müddetçe ilim için, dolayısile insaniyet için durmadan, yorulmadan çalıştı. Bugün İstanbul Üniversitesi Fen Fakültesi profesörlerinden birçoğu onun yetiştirdiği güzide elemanlardır. Elinde tuttuğu meş'aleyi onlara devrederek gözü arkada kalmaksızın ebedî olan aleme göçtü. Kâinatın büyük yapıcısı muini olsun.

Bu yazıyı sayfamıza katkı olarak gönderen Dr. Şeref Etker'e teşekkür ederiz.